Zapytałam panią markizę, czy ta młoda dama wie, że to król jest ojcem jej dziecka? „Nie sądzę”, odparła, „ale ponieważ darzył ją pewnymi względami, istnieje niebezpieczeństwo, iż ktoś z jej otoczenia może jej o tym powiedzieć. Jak dotąd,” kontynuowała markiza wzruszając ramionami. „I ją i wszystkich innych poinformowano, że ojcem jest polski arystokrata, krewny królowej, który ma w pałacu apartament”. Tę historię wymyślono z powodu cordon bleu. Król nie zawsze miał czas, by tę wstęgę orderową zdjąć, bo wymagałoby to także zmiany fraka. Historia ta tłumaczyła również, dlaczego pokoje hrabiego są tak blisko apartamentów króla.
Ewa Stachniak-Szkoła luster
Nicole du Hausset
Szkoła luster różni się od moich poprzednich książek, tych zainspirowanych życiem Zofii Potockiej, Katarzyny Wielkiej, czy Bronisławy Niżyńskiej. Nie podążam śladami postaci historycznych, choć wiele z nich pojawia się na kartach powieści. Bohaterki Szkoły luster, Véronique i Marie-Louise, powstały w mojej wyobraźni.
A jednak tak jak w moich poprzednich powieściach, i w tej główną rolę grają kobiety silne i odważne. Piszę o nich bo takie kobiety mnie wychowały. Urodziłam się we Wrocławiu, w mieście niemieckich ruin, w trudnych, powojennych czasach. Babcia która przeżyła dwie wojny, Mama która dorastała w czasie drugiej wymagały ode mnie odwagi i wytrwałości. Nie chciały słuchać wymówek, nie pozwoliły rozczulać się nad sobą. Uczyły mnie jak gotować z niczego, przerabiać stare ubrania na nowe, szukać rozwiązań sytuacji z pozoru beznadziejnych. Nie zawsze wygrywały, ale zawsze robiły to “co w ludzkiej mocy” by żadnej szansy nie zmarnować, by żyć uczciwie i w godności.
Kiedy pisałam Szkołę luster gazety donosiły o skandalach Harveya Weinsteina i Jeffreya Epsteina, ruch #MeToo, zachęcał kobiety do dzielenia się swoimi wspomnieniami doznanej przemocy seksualnej, ceny jaką musiały za nią zapłacić, i trudnej walki o powrót do normalnego życia. W kuluarach wersalskiego pałacu i na ulicach rewolucyjnego Paryża, Véronique i Marie-Louise, walczą o tę samą wysoką stawkę, o godne, uczciwe życie dla siebie i swoich najbliższych.
„Ewa Stachniak w przepiękny sposób ożywia dawny Wersal z całym jego bogactwem, splatając ze sobą historie kobiet, które mają odwagę odmienić swój los w czasie rewolucji francuskiej. Ta książka mnie urzekła”.
Shilpi Somaya Gowda, autorka Sekretnej córki
„Śledząc losy bohaterek, przeglądałam się w lustrze przeszłości. Czy jako kobieta zdołałabym przetrwać w czasach rewolucji francuskiej? Wciągająca powieść, która porusza do głębi i daje do myślenia”.
Wioletta Grzegorzewska, autorka Wilczej rzeki i Guguł
„Barwny styl Stachniak i nagłe zwroty akcji sprawiają, że opowieść jest bardzo dynamiczna, a losy bohaterów śledzimy z zapartym tchem. Powieść obfituje w detale zaskakujące nawet dla tych, którzy dobrze znają historię Francji i zwiedzali Wersal. Fascynująca powieść, szczególnie godna polecenia”.
Historical Novel Society
Linki
Szkoła luster. Dodaj do koszyka Znaku.
Veronique w świecie dworskich intryg: portal Czyt-nik
Wrocławskie Radio RAM. Półka z książkami. Rozmowa z Anną Fluder.
Radio Kraków Kultura: Rozmowa o Szkole Luster. Prowadzi Katarzyna Fortuna.
Nagranie spotkania autorskiego w Toronto. Pegaz Art Production.