Tłumaczenie: Anna Przedpełska-Trzeciakowska
Swiat Książki: 2009
W roku 1845, w Nicei, na wzgórzach Cimez, w sąsiadujących ze sobą willach zamieszkają dwie nieprzeciętne kobiety: Delfina Potocka i Eliza Krasińska. Obie kochają tego samego mężczyznę, Zygmunta Krasińskiego Obie marzą o życiu potrzebnym, wypełnionym czymś więcej niż salonową ezgystencją: ideami które je przeżyja., sztuką która nada głębsze znaczenie porozbiorowej codzienności. Widywać się będą codziennie, chodzić na spacery, malować i spiewać.
Pomysł tego wspólnego roku w Nicei, obok siebie i ze sobą, roku nieczułego na obstrzał ciekawskich spojrzeń, narodził się w wyobraźni romantycznego poety. Miał się rozegrać w podniosłej scenerii miłości i bólu, miał pokonać cielesność i zazdrość, miał przekonać świat o potędze ideałów, które zatriumfują nad konwenansami i słabościami duszy.
Muza i kochanka, a obok żona i matka.
To co odkryją, zaskoczy je obie, ale także zaskoczy mężczyznę, który tak pieczołowicie ustawił je na scenie swojego życia, rozdał role i podniósł kurtynę.
“Nowoczesna konstrukcja w bezpretensjonalnych scenach-epizodach, znakomite dialogi, świetna psychologia, refleksje o naturze ludzkiej i wyrazisty portret epoki.”
Granice.pl
Ewa Stachniak z dużą wrażliwością i wyczuciem porusza się w barwnym świecie historii, łącząc go z literacką fikcją….Subtelna, delikatna proza, odmalowująca uczucia i emocje, życie polskiej arystokracji na obczyźnie po przegranym powstaniu listopadowym, konwenanse i zwyczaje epoki, trudne do przekroczenia.
Virtualo.pl